Fabrounìo-di-pichot
Fabronia pusilla
Fabroniaceae
Nom en français : Petite fabronie.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo proun pichoto trachis sus li pège umide d'aubre, majamen de roure e d'éuse. Li cambo iregulieramen ramificado dounon de tepiero denso verdo. Li fueio en lanço emé uno pouncho e i bord ciha soun mistoulino de 0,3 à 0,8 mm (x 0,1-0,4 mm). L'urno èi quàsi redouno emé uno couifo en pouncho. Douno facilamen d'espouroufite en ivèr e à la primo.
Usanço :i' pas trop pèr s'engana. Isto uno meno proche e raro, Fabronia ciliaris, que se recounèis à si fueio just dentado e noun cihado.
Port : Pluroucarpo
Taio : 0,2 à 0,4 cm
Fueio : 0,4 à 0,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Fabronia
Famiho : Fabroniaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,3 mm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : (Si)
Autour basso e auto : 50 à 1800 m
Aparado : Noun
Óutobre à desèmbre
Liò : Pège
- Aubre
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Fabronia pusilla Raddi, 1808
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988